درحالیکه پیش از این نیز پس از انجام پژوهشی، اعلام شده بود که دیگر کیفیت ترجمه‌های ادبی هوش مصنوعی با ترجمه‌های انسانی قابل مقایسه است، حالا خبرهایی مبنی بر اینکه «هوش مصنوعی مترجمان را بیکار کرد» دست به دست می‌شود.
ماجرا از این قرار است که سخنگوی شرکت آموزش زبان «دولینگو» با تأیید اخراج 10 درصد از نیروهای این شرکت گفت: دیگر به بخش زیادی از مترجمانی که برایمان کار می‌کردند، نیاز نداریم.
البته پژوهش‌ها گویای آن است که ماشین‌های مجهز به هوش مصنوعی هرگز جایگزین مترجم‌های انسانی نمی‌شوند، این خیلی واضح است. بدان معنی که شرکت‌ها بیش از پیش به ماشین‌ها روی می‌آورند تا نیازهای خود را در زمینۀ ترجمه برطرف کنند.
در سال‌های اخیر، منابع ترجمه توسط هوش مصنوعی پیشرفت چشمگیری داشته‌اند. ChatGPT نیز که یک مدل زبانی بزرگ است، یکی از همین نمونه‌هاست. ChatGPT توانایی ترجمه به زبان‌های مختلف و برقراری ارتباط با افراد را به روشی طبیعی‌تر از ابزارهای قبلی دارد. مثالی دیگر، Google Neural Machine Translation (GNMT) است که از شبکه‌های عصبی برای ترجمه استفاده می‌کند.
در حالی که منابع ترجمه توسط هوش مصنوعی در مدت اخیر پیشرفت‌های چشمگیری داشته اما هنوز هم عوامل متعددی وجود دارد که نیاز به مترجمان انسانی را ضروری می‌کند. با اینکه ترجمۀ ماشینی برای متون ساده و سرراست عالی‌ست ولی وقتی صحبت از متون یا محتوایی پیچیده‌تر و تخصصی‌تر می‌شود، به‌ویژه که تفاوت‌های فرهنگی در آن برجسته باشد، ضرورت ترجمۀ انسانی همچنان احساس می‌شود.
